"Godziny",
historia trzech kobiet,
ekranizacja prozy,
inspirowana twórczością i życiem Virginii Woolf (film rozpoczyna cytat z książki "Pani Dalloway").
Reżyseria: Stephen Daldry ("Billie Elliot"),
scenariusz: David Hare,
muzyka: Philip Glass,
Oscar dla Nicole Kidman za najlepszą rolę pierwszoplanową.
"The Hours",
a story about three women,
screen adaptation of a prose,
inspired by Virginia Woolf's work and life (the movie starts with a quote from the book "Mrs. Dalloway").
Direction: Stephen Daldry ("Billie Elliot"),
screenplay: David Hare,
music: Philip Glass,
Oscar for Nicole Kidman for the best actress in a leading role.
Pamiętam, któregoś ranka wstałam o świcie. Poczułam, że życie stoi przede mną otworem. Pamiętam, jak pomyślałam: Oto początek szczęścia. W tej chwili się zaczyna, i od tej chwili zawsze będę je odczuwać. Nigdy mi nie przyszło do głowy, że to nie był początek. To było szczęście. Ta chwila. Właśnie wtedy.
I remember one morning getting up at dawn, there was such a sense of possibility. You know, that feeling? And I remember thinking to myself: So, this is the beginning of happiness. This is where it starts. And of course there will always be more. It never occurred to me it wasn't the beginning. It was happiness. It was the moment. Right then.
Żeby spojrzeć życiu w twarz… Zawsze patrz życiu w twarz. Dopóki się nie przekonasz, do czego ono jest. Do końca, aż je poznasz. Aby pokochać je takie, jakim jest. A później, żeby je odłożyć. Leonard… Zawsze między nami całe lata… Zawsze lata. Zawsze miłość. Zawsze godziny.
To look life in the face, always, to look life in the face and to know it for what it is. At last to know it, to love it for what it is, and then, to put it away. Leonard, always the years between us, always the years. Always the love. Always the hours.
